sampung araw na pala ang nakakalipas mula ng iwan mo ako. eto, nag-iisa. marami na rin ang nagbago. Bugok na ako. Luko luko. parang sira. Umaabsent na rin ako ng walang dahilan may may ipresent akong case report. kapag nawala naman ako sa mood nagcucutting classes na rin ako. Sinubukan kong aliwin ang sarili ko pero di pa rin kita makalimutan. mahal pa rin pala kita. Nakakalungkot pa ring isipin na kelangang umabot sa ganito ang lahat. Akala ko magiging madali lang ang lahat. Di pala. Akala ko ikaw na ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko. Kagabi nagtext ka. Nagulat ako. Sabi ko, "Hey, how's life going?" nakakalungkot isipin kung bakit ang gara ng sagot mo. Bakit naman kinailangan pang ganun ang isagot mo. pwede namang walang ganun. Sana niloko mo na lang ako sa sagot mo para naman kahit papano gumaan lang naman ang loob ko. siguro nga talagang ganun. Nagawa ko pa rin magreply pero sa sagot mo mas lalong nawasak ang puso ko. Nakakamatay pala ang selos. Di na ako nagrep...
Inspiring people through words