hindi naman kasi ako ganun katalino. lahat ginagawa ko para tumaas ung grades na nakukuha ko. kaya lang nakakainis. sobrang effort na ako pero mas walang nangyayari. lahat ay dahil sa isang kaklase. medical surgical nursing, community health nursing in the Philippines. tunog pa lang nakakatakot na. kaya naman nagbibigay ng ilang incentives ang mga professors para kahit papano makatulong sa pagtaas ng grade. kahit kaunti lang. kahit .1-.20 lang ang itutulong nun sa recitation eh napakalaking tulong nun. kaya lang di mu naman makukuha un ng mag-isa ka lang. kelangan ng cooperation. by group sya. kapag di nakipagcooperate ung isa, talo kayo. may demerit pa kayo. ang ikinaiinis ko lang naman eh sana naman magsabi lang man sila na hindi sila makakarating o malalate sila para di na kami mag-eeffort na pumasok ng umaga. dami daming pwedeng gawin. pwedeng matulog kung kulang ka sa tulog dahil sobrang blessing talaga ang isang oras na libre para matulog. o kaya naman magbasa ka para makatulong sa mas madaling pagkakaintindi kapag discussion na. tamad kasi ako magbasa kapag nasa school na. di ko na naiintindihan ung binabasa ko. ang ipinapasok ko kasi sa pagkakaala ko eh ung iiimpart na sa akin. by discussion or forum na o kaya by activities pero hindi na ung sariling sikap na babasahin mo. eh di sana di na lang ako nag-enroll. bumili na lang sana ako ng libro at magstay na lang ako sa bahay. amfufu. natagurian pa man ding matatalino at maaabilidad ang eskwelahang pinapasukan ko pero ung tinuturuan maging maabilidad at hinahasang maging matalino eh wala lang man ginagawa. kung sa akin lang naman ayus lang na wala na ung incentive na posibleng makuha kung magtutulong tulong. eh aba, sana naman eh sabihin nila dahil mahirap ang mag-effort. tagal tagal kong nakatunganga. 2 oras. tapos ung byahe ko pa. malayo ako sa school ko. ung abalang nagagawa eh sobra. 4.30am pa lang nagsisimula na akong maggroom ng sarili na sana dapat eh by 7am ko pa gagawin. kapag naman ako ang hindi nakipagcooperate eh lumilitaw na napakasama ko. naiinis na nga ako sa group ko kasi puro batas sa group namin tapos kalahati lang ang sumusunod. ang hirap kasi eh masyado ako masunurin. masyado ako mapagbigay. masyado ko iniintindi ung makakabuti para sa lahat. eh kung magsolo kaya ako? kung di kaya ako makipagcooperate? baka naman ang lumitaw eh sobrang napakahirap kong pakisamahan. eh kung tutuusin gagawin ko lang ung ginagawa nila. ewan. napakagulo ng pamantasan. nalulungkot lang talaga ako.
Isn’t it stupid that we allow a person whom we barely know and whom we just met to destroy the fruits of our past and to dictate our future by investing all our emotions in the belief that he/she can provide the happiness that we would need to last our lifetime? Isn’t it amazing how society can make us believe that we can leave the very people who have molded us into who we are just for this certain “special someone”? Isn’t it ironic how almost everyone subject themselves to emotional anxiety and pains in search of what they call ‘LOVE’, when in fact, nobody can even provide a single (and universally accepted) definition of this word, when nobody can guarantee an end when the journey begins? It only hurts when I’m awake. In my dreams you love me more. You let me hold you for as long as I want to and you never let go or back away from me. You let me kiss you in public no matter how passionate or sensual that kiss may be. You listen to everything I have to say even if they don’t mean j...
Comments
hindi siguro makukumpleto ang college life ng isang tao kung walang ganyang incident..haayy =(
sana lang gumana lang ng tama ang mga senses ng tao para naman maging aware ang lahat sa mga nangyayari...
bawasan ang sobrang manhid...
konting pasensya pa aaron..everything will be alright... kanya-kanyang panahon lang siguro...
--------------
well, am fully recovered now. i still drink lotsa water... nasusuka na ko sobra!
pero am trying to help myself, kaya ok lang.
and yeah! good lesson!
ang daming lasing ang daming barumbado... grabe... tapos night shift pa ko... tapos may case study pa sa duty.. pasyente kong may tubig sa baga yung case ko... tapos may org pa kong sinalihan... tapos may long exams pa sa CHN at Pharmacology... tapos wala pamg lunch... tapos yung pedia at Obstetrics ke hirap...